Radeloos en machteloos?

Het einde van de financiële crisis is nog lang niet in zicht en dagelijks worden we geconfronteerd met de effecten ervan: faillissementen, massaontslagen en toenemende armoede. Je zou er als eenvoudige burger moedeloos van worden, maar zijn we ook machteloos? Nee toch…

Te erg voor woorden

Het is begrijpelijk dat gevoelens van moedeloosheid je zo nu en dan overvallen. Welke krant je ook openslaat, welke nieuwsuitzending je ook hoort of ziet, er is altijd wel weer een bericht over banken die niet deugen, rijken die geen belasting betalen, de instortende huizenmarkt en particulieren die daar de dupe van zijn. Het volgende bericht sprong daar deze week toch net weer even bovenuit. Bij de Britse Lloydsbank is een medewerker, hoofd veiligheid en fraudebestrijding bij de afdeling online bankieren, voor de rechter gedaagd vanwege jarenlang gepleegde fraude met een totale schade van zo’n drie miljoen euro. Er is een bekentenis afgelegd en de uitspraak is in september. Hier zakt je broek toch van af, om het maar eens plat te zeggen.

Belastingparadijzen

Een ander ontstellend bericht gaat over de paar procent allerrijksten van de wereld die een groot deel van hun geld in belastingparadijzen hebben ondergebracht: 21 biljoen dollar (of zeventien duizend miljard euro). Daarin natuurlijk bijgestaan door slimme bankiers. Als over dit bedrag belasting betaald zou worden, net als u en ik doen, dan was de hele financiële crisis al drie keer opgelost.

Wat kunnen we doen!

Toch moeten we het idee dat we niets kunnen beginnen tegen zoveel onrecht radicaal overboord gooien. Tenslotte zijn er voorbeelden genoeg van acties en maatregelen die helpen. Neem de vroegere succesvolle boycot van Outspan sinaasappels waar ‘bloed’ van de apartheid aan kleefde. En recent tegen het verwerken van snel gefokte goedkope plofkippen in allerlei producten. Bedrijven krijgen niet graag een slechte naam. Een aantal verklaarden al snel ermee te stoppen. Of denk aan langer geleden: de acties voor vrouwenstemrecht en maatregelen tegen kinderarbeid. Maar wat kan je dan doen tegen de financiële crisis?

Stemmen met je voeten

Als een krant je niet langer bevalt of een politieke partij je sympathie verliest zeg je je abonnement of lidmaatschap op. Als een winkelier je slechte producten verkoopt ga je ergens anders naar toe. En nu is het opmerkelijk dat de meeste mensen wel hartgrondig afgeven op foute banken en bankiers zakkenvullers en graaiers noemen, maar daar gewoon rustig blijven zitten en niet de moeite nemen er weg te gaan.

Het is zo lastig, zo moeilijk, het kost zoveel tijd, zeggen ze. En dat terwijl alle informatie over welke banken goed en welke fout zijn voor het oprapen ligt. Kijk maar op de Spaarbank-meter. Ook kun je op die site zien dat overstappen helemaal niet zo ingewikkeld is.

Toen een directeur bij één van grootste banken in maart 2011 (ondanks de crisis) een enorme bonus kreeg waren er naar schatting slechts ongeveer 1.000 opzeggers nodig om hem en de bank op andere gedachten te brengen. Het resultaat is bekend: De directeur zag van de bonus af. Een bewijs dat (dreigen met) opstappen wel degelijk werkt.

Een eerste stap

Laat weten aan je bank dat je geschokt bent en overweegt op te stappen en vergelijk de aanbieding die uw bank bij renteverlenging eens  met de oplossing die De Hypotheekfabriek kan aandragen.